دانشمندانی كه دربارهی آسمانمطالعه میكنند و میكوشند تا چیزهای تازهای دربارهی ستارگان كشف كند. ستارهشناس یا منجم میگویند. یعنی كسی كه كارش مطالعه و بررسی احوال ستارگان است. ستارهشناسان از میان دوربینهای بزرگی كه به آنها تلسكوپ میگویند، به آسمان نگاه میكنند.ساختمانی كه آنها در آن كار می كنند، رصد خانه نامیده میشود.
رصد خانهها معمولا" گنبدی شكلاند؛ و سقفشان متحرك است. به این ترتیبدانشمندان میتوانند، به دلخواه خود، لولهی تلسكوپ را رو به هر نقطهی آسمانبگردانند.
ستاره شناسان ، بیشتر در شب كار میكنند.زیرا وقتی ستارهها را میتوان به خوبی دید؛ كه هوا تاریك باشد.
اگر هواابری یا مه آلود باشد، نور ستارگان به تلسكوپ نمیرسد. به این دلیل، رصدخانههارا اغلب در جاهایی میسازند كه در بیشتر فصول سال، دارای آب و هوای خوب و آسمانصاف باشد.
در آسمانهزاران هزار ستاره هست. بعضی از این ستارهها آن قدر از ما دورند كه ستاره شناسانبا تلسكوپهای بزرگ هم قادر به دیدنشان نیستند. بدون تلسكوپ میتوان، در یك شبصاف و بیابر، در حدود شش هزار ستاره را در آسمان دید.
نزدیكترینستاره به كرهی زمین، خورشید است؛ كه روشنایی آن به ما میرسد و گرممان میكند.خورشید، تقریبا" صد و پنجاه میلیون كیلومتر از ما دور است. اگر بخواهیم اینمسافت را با پای پیاده بر روی زمین به پیماییم در حدود یك میلیون روز طول خواهیدكشید.
بیشترستارگان، مانند خورشیداند؛ اما از خورشید به ما خیلی دورترند؛ و جز در شب دیده نمیشوند.ستارهشناسان، با دیدن نور ستارگان، می توانند بگویند كه آنها چقدر از زمین مادور هستند؛ و بزرگیشان چقدر است.
از روینوع نور ستارهها، ستارهشناسان پیمیبرند كه درجهی حرارت آنها بسیار زیاد است.از برخی ستارهها، بجز نور، علامتهای دیگری هم به زمین میرسد. نوعی از تلسكوپها،كهبه آن رادیوتلسكوپ میگویند، میتواند این علامتها را بگیرد. رادیو تلسكوپهادستگاههای رادیویی هستند كه آنتنهای هوایی بزرگی دارند؛ و میتوان آنها را بهسمت ستارهی دلخواه گردانید.
همهیچیزهایی را كه شب در آسمان میبینیم، ستاره نیستند. خورشید ما، نه سیاره دارد؛ كهبدور آن میچرخند. زمینی كه ما بر روی آن زندگی میكنیم، یكی از این سیارهها است.سیارهها، ستاره نیستند. مثل ستاره گرم و داغ نیستند، و نور، پخش نمیكنند. برایاین است كه، در آسمان، درخشان به نظر میرسند. این سیارهها، نور خورشید را منعكس(بازتاب ) میكنند.
انسان،همواره در این اندیشه بوده است كه آیا در سیارههای دیگر نیز، جاندارانی، یافت میشوند.انسان توانسته است كه رباتهایی را در سطح سیارهی مریخ به حركت در آورد. ستارهشناسانمیگویند، هوایی كه در سیارهی مریخ هست، مثل هوای كرهی زمین نیست؛ از این رو،زندگی كردن ما زمینیها، در آن جا بسیار دشوار است.
به دوربعضی از سیارات، اجسام آسمانی دیگری هم گردش می كنند. مثلا" كرهی ماه، بهدور زمین میگردد. ماه نزدیكترین همسایهی آسمانی ما است. فاصلهاش تا زمین درحدود چهارصدهزاركیلومتر است. و مانند یك سیاره، نورانی است؛ چرا كه نور خورشید رابازتاب میكند. انسان توانسته است بر روی ماه قدم گذارد. و خاك آن را با خود بهزمین بیاورد.
اگر بادوربین شكاری به ماه نگاه كنید، لكههایی میبینید كه آنها تصاویر سایه روشن ازكوهها و دهانههای آتش فشانهای سطح ماه است.
چون ماهبه دور زمین میچرخد؛ تنها قسمتهایی از آن، نوری را كه از خورشید میگیرد؛ بهزمین بازتاب میگرداند. برای همین است كه ما، ماه را به شكلهای مختلف می بینیم.گاهی به صورت بدر و گاهی به صورت هلال.
برخی ازسیارات دیگر نیز، مانند زمین، ماه دارند. كه انسان توانسته است بر روی یكی از ماههایزحل به نام تیتان ربات بفرستد و در سطح آن دریایی از نفت را كشف كند.
سیاراتیكه به دور خورشید می چرخند عبارتند از: عطارد یا تیر _ زهره یا ناهید یا ونوس_زمین یا ارض _ مریخ یا بهرام _ مشتری یا برجیس _ زحل یا كیوان _ اورانوس _ نپتون _پلوتو .